Bangkok vervolg
Door: Marja
Blijf op de hoogte en volg Yvonne en Marja
13 November 2015 | Thailand, Bangkok
Terwijl Yvonne heerlijk lag te dromen, was ik om half 5 klaar wakker. Net toen ik weer even leek weg te zakken, werd dit bruut verstoord door de dramatische geluiden uit de nabijgelegen moskee. Dus al gauw tijd voor koffie en, jawel, daar istie weer: de inmiddels welbekende tosti's van de 7/11. Even over de 7/11: het deuntje klinkt ons als muziek in de oren, het is er qua temperatuur ijskoud en het personeel qua persoonlijkheid eveneens. Dit werd bevestigd doordat ze ineens 500 Bath te weinig hadden teruggegeven. Door onze beide woeste blikken, kwam dit toch erg rap uit de kas.
Vervolgens kwamen we er achter dat het aanhouden van een taxi en vervolgens de meter aan te willen, niet altijd gemakkelijk is in de spits. De tijd begon te dringen om bij ome Co van Kessel met zij fietsavonturen te komen, waardoor we toch maar akkoord zijn gegaan met een prijs die eigenlijk te hoog was. Leermoment. Maar we wáren op tijd.
Aangekomen bij de fietstour, zat er een 1-eiig smurfenechtpaar met een helmpje op en een verveelde blik voor de deur. Dit kon wel eens gezellig worden. Gelukkig was onze begeleider/ster ( u raadt het al: niet duidelijk of hij nou zei was of voice versa) erg hartelijk, enthousiast en grappig, waardoor er toch een fijne sfeer ontstond. We wilden beide graag op een fiets met een bandje. Groot was onze teleurstelling dan ook toen we toch vriendelijk, maar dringend werden verzocht een mountainbike (stiekum crosshybide) te proberen.
De Tour door de stad langs kleine straatjes, schattige steegjes, langs prettige en minder prettige geuren en dwars door Chinatown was erg interessant. We werden steeds enthousiaster, ook nog toen we langs de dooie kippen (niet zonder kop), ganzen en vissen in manden reden. Het was allemaal fijn en goed te doen. Ondertussen werden we op de hielen gezeten door de smurfen: ze bleven telkens zo stijf achter ons fietsen dat we dachten dat ze zich aks onze beschermengelen hadden opgeworpen. We vervolgden onze reis naar het station, waar we met fiets en al in de trein gingen.
Na een bananensnack stapten we ergens buiten Bangkok weer uit en vervolgden onze weg langs pittoreske watertjes en huizen van locals. So far so good, zelfs langs de smalle padden, met water aan weerszijden en tegenliggers. We lunchten ergens met heerlijk authentiek eten en ook nu zaten de smurfen weer stijf naast ons. Maar dat veranderde snel toen wij ons nogal kritisch hadden uitgelaten over een ander blauw fenomeen: namelijk de KLM en die lui met blauw bloed: ons Koningshuis. Mevrouw smurf keek alsof ze alle rode peper ineens in haar smoelwerk gestopt had en daarna nog een halve liter azijn had gedronken. Ze stond op en ging roken. Iets wat wij natuurlijk niet doen, maar wel steeds op de 1 of andere, onverklaarbare manier, erg veel zin in hebben.
Kortom, op dit moment was het een feit dat we een blauwtje hadden gelopen.
Nadat onze bescherm smurfen waren afgehaakt, begon de ellende....ten eerste was het inmiddels belachelijk heet. Binne een paar minuten stootte Yvonne haar hoofd aan een viaduct langs het water, viel haar pet af, en dacht ze alleen maar aan dat beide telefoons in haar rugzak niet in het water mochten vallen. Dit ging ternauwernood goed. Aansluitend ging ze onderuit tijdens de offroad-sessie door de struiken langs een spoorweg. Omdat ik van dit hele gebeuren niks mee had gekregen, leek het ons verstandiger dat zij voorop zou gaan fietsen. En toen begaf mijn fiets het. Nadat ik de reservefiets van medebegeleider mister Tom had gekregen, was my veter los, en got I stuck on the trapper. Daarna was het echt verzengend heet en ging ik mijna van het spreekwoordelijke stokje. Invoelend als ze is, zag Yvonne net op tijd dat het mis dreigde te gaan, pakte me beet en waarschuwde mister A. Terwijl die mij fiets overnam, kwam Yvonne met mij over de brug en was er vervolgens een lieve oma met heel veel water, ijszakken, gedroogde limoen en een tuinslang. Eind goed, al goed.
We vervolgen de Tour met een paar tempelbezoeken. Ik had de smoor in dat na elke tempel de schoene weer aan moesten en zag daar het nut niet van in. Na wat gesputter heb ik toch maar gehoor gegeven aan de waarschuwingen van Yvonne hieromtrent dat het toch echt niet de bedoeling was om met een lading grind en andere ongein onder de sokken de volgende heilige tempel binnen te gaan.
Yvonne als spiritueel (lees: bijgelovig) wezen moest natuurlijk nog een ritueeltje met Boeddha en stokjes doen en gooide uiteraard stokje numme 13. Dit bleek niet heel veel schokkende en vooral niks nieuws te betekenen, dus we konden met een gerust hart onze schoenen weer in en de toch vervolgen via gretige vissen, een fijne boottocht en een spannende toestand met fiets en al via de roltrap naar de skytrain in de spits. Jeuh! Na deze toestanden goed te hebben doorstaan, sprongen we nog op een veerboten en was het einde van de Tour in zicht.
We hadden het dringend aan een kop koffie toe, waardoor we de laatste boot naar Koa Son Road hadden gemist. Dus toch maar weer taxi, dit keer uiteraard goedkoper. Een stukje de road op, alleen al gauw genezen, want de meikermis was er niks bij. Toen ergens wat gegeten, wat gedronken in de Guesthouse, een niet zo verfrissende douche genomen en bijtijds naar bed. De plannen voor morgen zijn al klaar. Verder hebben we het erg leuk en bovenal relaxed.
-
13 November 2015 - 19:13
Pascale :
Meiden wat een verhaal weer. Maar gelukkig alles overleefd. Tip in bkk neem scooter taxi goedkoper en veel sneller. Ik geniet van jullie belevenissen en yvon neem slippers met belletjes zodat je vriendin kan horen op de markt. River kwam stuk rustiger en heel interessant. Wel warm daar. Geniet ze ik geniet van jullie! Xxx -
13 November 2015 - 19:59
Suzanne:
Lieverds! Wat mooi! :D ik geniet van jullie schrijven. Veel plezier en succes met de warmte en de spannende avonturen :D Liefs en dikke knuffel X -
13 November 2015 - 22:49
Sini:
Wat een mooie belevenissen en prachtig geschreven-geniet van het lezen en leef met jullie mee!
Er gebeurt altijd wel iets met jullie-Blijf genieten!
Veel knuffels voor jullieXxx -
14 November 2015 - 21:34
Ewout:
Hey, Wat een prachtig verhaal. Ik heb behoorlijk zitten gniffelen.
Ik ben benieuwd wat het morgen weer wordt met jullie....
Liefs Ewout
PS dat van die rode pepers klinkt me bekend in de oren. Dat geintje heeft duifje al eerder gehad. HAHA! -
15 November 2015 - 17:17
Paola:
Never a dull moment ;). Geniet van alles wat er op jullie pad komt. -
16 November 2015 - 14:03
Gre Venema@:
Waar zijn jullie nu graag een berichtje liefs mam xxxuy b g -
17 November 2015 - 04:40
Marcel:
Ik denk dat jullie na jullie reis wereld beroemd zijn in Tailand , arme inheemse mensches , :)
Lol -
17 November 2015 - 08:07
Tineke:
Wat klinkt het allemaal avontuurlijk en heerlijk. Lichtjaren verwijderd van het Zinn leven. Geniet lekker en verheug me op volgende Blogger. Liefs -
17 November 2015 - 16:56
17 November Auke En Carry:
Tot de vogende keerr groeten! -
17 November 2015 - 17:10
Marjolein :
Wat een toeeeestand! Geniet ervan dames! -
17 November 2015 - 17:44
Cathy:
Ik geniet van jullie heerlijke en levendige schrijfstijl, waardoor het bijna is alsof ik naar een film kijk als ik jullie belevenissen lees. Ik wou dat ik erbij was! Heerlijk om te lezen wat jullie meemaken, en de reis is nog maar net begonnen!! Have fun! Liefs. -
17 November 2015 - 21:53
Sofija:
Haha, wat schrijf je dat leuk en wat een avonturen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley